Cemevi; Alevilikteki başlıca ibadet mekanı.
Cemevi; barış, özgürlük, eşitlik, ibadet, sevgi, ikrar verme, yargılama ve karar verme, aynı zamanda Hakk ve halka hizmet evleridir.
İbadet Mekanı: Cemevi, Alevilikteki en önemli dini ritüellerin “Cem” yapıldığı yerdir.
Cem, Alevi inancının temelini oluşturan bir ibadettir ve Cemevlerinde gerçekleştirilir.
Kültürel Merkez: Cemevleri, Alevilerin kültürel değerlerini yaşattığı, geleneklerini koruduğu ve gelecek nesillere aktardığı yerlerdir.
Alevilerin müziği, edebiyatı, aşure gibi geleneksel yemekleri ve diğer kültürel unsurları Cemevlerinde yaşatılır.
Toplumsal Yaşamın Merkezi: Cemevleri, Alevilerin sosyalleştiği, bir araya gelerek sorunlarını paylaştığı ve çözüm yolları aradığı yerlerdir.
Cemevleri, Alevilerin dayanışma içinde olduğu ve birbirine destek olduğu toplumsal bir yapı oluşturur.
Eski tarihlerden bu günümüze kadar sağlam kalan Cemevi Onar köyünde (Arapgir – Malatya) bulunmaktadır.
22 Nisan 1224 tarihinde (Hicri 621) Sultan Alaaddin Keykubat (1220-1237) adına, “Mir-i Azam beledisi”, yani bölgenin yüce Emiri tarafından Şeyh Hasan Oner’e, sınırları belirtilen ve içinde bugün Onar köyü bulunan arazi Zaviye vakfı olarak verildiğine dair Vakıfname bulunmaktadır.
Onar köyü, böylece sınır boyu yerleşim yeri olarak burası, kendisine bağlı Türkmen aşiretlerinin inançsal ve yönetim merkezi durumuna girmiştir” dedi.
Cemevi’in Özellikleri:
Basit ve Samimi Ortam: Cemevleri, genellikle sade ve mütevazı bir yapıya sahiptir. İçerisi halılar, minderler ve semahanelerden oluşur.
Hoşgörü ve Birlik: Cemevlerinde farklı sosyal sınıflardan, yaşlardan ve eğitim düzeylerinden insanlar bir araya gelir. Cemevlerinde hoşgörü, saygı ve birlik ön plandadır.
Demokratik Yapı: Cemevleri, demokratik bir yapıya sahiptir. Kararlar, cemevine katılan herkesin görüşü alınarak alınır.
Cemevi, sadece bir ibadethane değil, aynı zamanda Alevilerin kimliğini ve kültürünü yansıtan bir merkezdir.
